دوستمان بدار تئاتر

...وخدایی که دراین نزدیکیست
به وسعت جغرافیای ذهن کاوش گر انسانها حرکت در طبیعت دلنواز هنر جریان می یابد. نشانه های همگن و ناهمگنی که بداهه سرایه واژه ای از زندگی است که سودای به اوج رسیدن را به ظهور میگذارد. تئاتر زندگی بی انتهایست که شیرینی برنگیختن احساس تماشاگر لذت پایان را در جان بازیگر متبلور میکند. کاش لحظه هایی باشد که در صحنه بمیریم تا زندگی تازه شود. در دگرگونیه طبیعت ما به حال هم غبطه بخوریم تا عطش سوختن در مسیر  شمس از گلشن بگذرد. دست در دست یکدیگر برای همدلی ، همزبانی،همراهی ... آواز اتحاد و فتح بسراییم، باشد که مهربانتر و همراه تر باشیم. دوستت داریم، دوستمان بدار تئاتر.
احسان کمالی