در حال بارگذاری ...

آشتی با تئاتر
استقبال پرشور از نقش‌های متفاوت

این روزها تماشاخانه شمس میزبان اثر نمایشی از جنس نمایش های ایرانی است، نمایشی که شاید به واسطه طولانی بودن مدت زمان اجرا و دغدغه نگه داشتن مخاطب کمتر کارگردانی به سراغ آن می رود، اما به واسطه عشق و علاقه کارگردان به این گونه نمایشی و با وجود تمام اما و اگرها «شکلک» چند شبی است مهمان مردم هنر دوست خراسان شمالی است؛ اثری با کارگردانی «مهران رحمانی» و متن قوی «نغمه ثمینی» نویسنده سریال پر مخاطب شهرزاد. همراهی خوب و پرشور مردم در شب های تابستان موجب شد تا دقایقی با «حسن»، «عالیه»، «شریف»، «نرگس» و کارگردان اثر هم کلام شویم و با آن ها از انتخاب هایشان بگوییم.

جذابیت  نقش

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان خراسان شمالی؛ با این که در نمایش های گوناگون به ایفای نقش پرداخته اما تلاش کرده است تا در هر نمایشی نقشی  متفاوت را به روی صحنه ببرد؛ «حامد عالمی پور» که این بار با  نقش «حسن»  در نمایش «شکلک» به ایفای نقش می پردازد، می گوید: جذابیت این شخصیت  برای من در این  نمایش از این جهت که مصداق عینی آن از لحاظ زمانی در شرایط فعلی در جامعه وجود ندارد و از سویی برخورداری از یک سری ویژگی های بارز که  آدم های هم نسل او دارند از جمله تنهایی بیش از حد و یا تنهایی پر هیاهو در اوج شلوغی  سبب شد تا  این  نقش را بپذیرم.   او این را هم گفت که «حسن» جذاب ترین نقشی  است که تا الان بازی کرده است و با این که 40 سال از لحاظ زمانی  از این شخصیت  دور است  اما با کمک تیم شکلک  توانسته این شخصیت را به عینیت تبدیل کند.

 از نگاه او هر چند قبلا تجربه کار کمدی را با اثر نمایشی«دو، یک به نفع بارسلونا» داشته اما فضای متفاوت این نمایش و طنز موقعیتی که به شدت در این کار به واسطه بداهه پردازی هایی که در حین نمایش به ذهن بازیگران می آید و تسلط بقیه که کمک می کنند تا بداهه تکمیل شود و سبب شده است  تا کار  رو به سطحی شدن نرود، اثر را به یک کار کمیک تبدیل  کرده است.

  او بخشی از تمرین برای اجرا و جا  افتادن  شخصیت را در تنهایی بازیگر و  فضای تمرین را تنها  فضای ارائه  می داند و می گوید: با این  وجود به نظرم 60  جلسه تمرین 5 ساعته داشتیم.این بازیگر با توجه به استقبال مردم از هنر نمایش خواستار حمایت مسئولان به ویژه بانیان فرهنگ و هنر استان می شود و می گوید: حداقل انتظار ما این است که ما را درک کنند.وی ادامه می دهد: غیر از معاونت فرهنگی شهرداری حمایتی  نداشتیم و باقی ارگان ها به ویژه اداره فرهنگ و  ارشاد کم  لطفی کردند  که امیدوارم با  تمدید اجرا حمایت  ها رنگ دیگری به  خود بگیرد.«علی محمدی» که تاکنون تجربه بازی در نمایش هایی هم چون «آژیراک»، «مرگانگی» و «اسب ها  ایستاده می میرند» را درکارنامه خود دارد، می گوید:  متن خوب و جذاب در کنار تیم بازیگری و کارگردانی خوب و نقش متفاوت  مرا ترغیب کرد تا بازی در این نقش را بپذیرم.«شریف» که برای رسیدن به این نقش 4 ماه تمرین داشته از بازخورد خوب اثر و استقبال نمایش گفت و این که بازیگران انرژی را از وجود مخاطب می گیرند و خوشبختانه این اتفاق در اثر نمایشی «شکلک» افتاد. او از کاستی و مشکلات هم گفت و از این که پلاتوی شمس به واسطه نداشتن جایگاه تماشاگر هزینه ای را بر دوش گروه ها می گذارد و خوشبختانه حمایت های معاونت فرهنگی شهرداری سبب شد تا بخشی از مشکلات برطرف شود.

شوکه شدیم

«راضیه بدرانلویی» که با نقش «نرگس» در این  نمایش ظاهر شد، در  رابطه با  ویژگی های این  اثر معتقد است: نمی توان گفت که هر کارگردانی می  توانست این کار را جمع کند، اما  از طرفی هر فردی متن را به دست  بگیرد قطعا  این توانایی را در خودش می بیند که آن را  به سرانجام برساند، با همه این  تفاسیر  نخستین چیزی که مرا جذب کرد متن  اثر بود.

وی  ادامه می دهد: برایم مهم  بود اگر قرار است در اثری بازی کنم، گذرا نباشم و تماشاگر بعد از اجرا هم به من فکر کند و این  اتفاق در این نمایش افتاد و بازخوردهای آن  هم چنان ادامه دارد.وی با بیان این که گروه «شکلک» نیز  همانند دیگر گروه های نمایشی از این که مورد استقبال قرار  نگیرد ترس داشت، اظهار می دارد: اما خوشبختانه از این همه استقبال شوکه شدیم و بر خلاف زمانی که صندلی کمتری چیدیم تا اگر استقبال نشد در روحیه  مان  تاثیر نگذارد مجبور به اضافه کردن  صندلی ها شدیم.

شروعی تازه

  اما در این میان «آزاده  حیدرزاده» از سختی ها و دشواری های نقشش می گوید و از این که  زمانی که نقش «عالیه» به او پیشنهاد شد به واسطه تفاوت نقش، او را با یک چالش مواجه کرد.

به اعتقاد او  شخصیت«عالیه» بر خلاف ظاهر ساده اش بسیار  سخت و پیچیده بود تا جایی که چندین بار  تصمیم گرفته بود تا از ادامه کار صرف نظر کند،  اما به گفته او این چالش  تنها مربوط به او نبود و  همه بازیگران به واسطه متفاوت بودن نقششان با این چالش  مواجه بودند.او ادامه می دهد:  با توجه به این که این نقش بر خلاف  نقش های قبلی ام  متفاوت بود مجبور شدم تمام  قالب هایم را بشکنم ، با این وجود بسیار این نقش را دوست دارم و برایم  خیلی لذت بخش است و در این نقش به شخصیتی  متفاوت و کمدی تبدیل شدم و این  تغییر یک  شروع تازه است.

 «حیدرزاده» که لقب بانوی تئاتر استان را دارد در خصوص تاثیر این بازی در انتخاب نقش های بعدی اش و حفظ تفاوت در بازی  هایش می گوید: به واسطه تعداد کم اجراها در شهرستان، دستم به عنوان بازیگر باز نیست و از آن جایی که حرفه ام بازیگری است، مجبور به پذیرش نقش های تکراری می شوم.  او کمبود متون نمایشی و محدودیت های اجرایی در شهرستان را نیز در این امر دخیل می داند و  اظهار می دارد:  مجبور هستم گاهی اوقات نقش هایی را که دوست ندارم انتخاب و بازی کنم.او این را هم گفت که از آن جایی که این نقش از معدود نقش هایی بود که تا به حال مرا درگیر کرده است  از روزی که متن  به من داده شد درگیر بودم و علاوه بر تمرین در ذهنم نیز با این نقش درگیر بودم و انواع و اقسام مدل ها را انتخاب و تمرین می کردم  که یا رد می شد و یا خودم نمی پسندیدم.

او از استقبال مردم ابراز خرسندی کرد و از بازخورد مردم در حین اجرا و این که چگونه با ابراز احساسات خود به بازیگران انرژی می دادند،  سخن گفت.

نقطه  نظرات مردم را  اعمال می کنم

کارگردان  اثر نمایشی «شکلک»  هم از دلایل انتخابش گفت و قرار داشتن  متن جزو متن های منتخب چاپ شده، در کنار نویسنده خوب و توانا و مدرس تئاتر را از دلایلش عنوان کرد، اما  انگیزه اصلی او علاقه مندی اش  به تئاتر ایرانی بود که باعث شده بود  پس از  گذشت 11 سال از نخستین اجرایش در تهران، به عهدی که با خود بسته بود عمل و این  اثر را اجرا کند.«مهران رحمانی» این را هم گفت که تغییری در متن اورجینال  نداده است و  با وجود آن که سال گذشته هم«شکلک»  با یکسری تغییرات در تهران اجرا شد اما به واسطه آن که نمی خواسته  تغییری  ایجاد کند به سراغ  متن  نرفته است. اما در نهایت یک تغییر کوچک در پایان  نمایش با توجه به تغییری که نویسنده  در سال گذشته داده بود  صورت گرفت. او که در این  سال ها  جدای از تئاتر  نبوده و از داشته هایش در طول این سال ها استفاده کرده است،  می گوید: دوست داشتم کاری در حد استاندارد و درسطح  کار حرفه ای در استان  انجام دهم و ادای حرفه ای ها را درآورم، اما علاوه بر آن یکسری زیرساخت ها، پلاتو و بازیگر برای این  نقش ها برایم فراهم نبود.وی با بیان این که در طول چند شب اجرا برخی ها به برخی بازی ها، بیان و ریتم انتقاد داشتند اما  هنوز انتقاد آن چنانی از مخاطب ندیدم، اظهار می دارد:  تا جایی که امکان داشته باشد  نقطه نظرات  مردم را در کار اعمال می کنم، ضمن این که برخی از انتقادها به متن بود و برخی نیز شخصی و سلیقه ای بود.  با این همه کار در حد توان ماست و قطعا ضعف های زیادی دارد  و بیشتر از همه در بخش  کارگردانی، با این وجود  گروه «شکلک» از جان مایه گذاشتند که از تک تکشان  بسیار ممنونم.از نگاه او بزرگ ترین مسئله مهم و اساسی در تئاتر  مخاطب است و بعد از  نمایش «علیمردان خان» دومین کاری است که مخاطب خوبی داشته و  به نوعی تماشاگران با اجراهای  عمومی  آشتی کردند  تا جایی که بخشی از بلیت ها پیش فروش شد.




نظرات کاربران